คุณพ่อบอสโก หรือนักบุญยอห์น บอสโก เป็นพระสงฆ์เรืองนามองค์หนึ่งในพระศาสนาจักรคาทอลิก ที่มีผู้รู้จักและเป็นที่เคารพนับถือของมหาชนทั่วโลก เพราะว่าท่านได้ประกอบคุณงามความดีเป็นต้น แก่บรรดาเด็กๆ และเยาวชนจนได้รับสมญานามว่า " บิดาและอาจาร์ยแห่งเยาวชน " ท่านชาตะเมื่อวันที่ 16 สิงหาคม ค.ศ. 1815 (พ.ศ. 2358) ที่ตำบลเบ๊กกี จังหวัดอาสตี ทางภาคเหนือของประเทศอิตาลี ครอบครัวของท่านยากจนมากแต่เป็นครอบครัวที่มีความซื่อสัตย์ สุจริต มีศีลธรรม เคารพนับถือและเลื่อมใสในศาสนาของตนอย่างเคร่งครัด เมื่ออายุเพีงสองขวบก็ต้องกำพร้าบิดา แต่ก็ยังมีคุณแม่มาร์คาริตา คอยดูแลเอาใจใส่อบรมสั่งสอนฝึกฝนให้เป็นเด็กที่อดทน เข้มแข็ง เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ รักความจริง ยึดมั่นความยุติธรรมทั้งให้ความเอ็นดูสงสารแก่คนยากจนด้วย เมื่อมีอายุได้9ขวบ ท่านได้ตั้งใจว่าต้องพยายามก้าวหน้าในความรู้และการศึกษา อีกทั้งต้องการบวชเป็นพระสงฆ์ เพื่อที่จะสามารถเอาใจใส่ช่วยเหลือเด็กๆและเยาวชนที่กำพร้าพ่อแม่ หรือถูกทอดทิ้งขาดการอบรมความตั้งใจดังกล่าวเป็นความจริง ท่านได้ฟันฝ่าอุปสรรค ต่างๆมากมายเพื่อศึกษาหาความรู้หลายแขนงจนในที่สุด ก็ประสบความสำเร็จโดยได้เรียนจนถึงบวชเป็นพระสงฆ์ เมื่อวันที่ 5 มิถุนายน ค.ศ. 1841 (พ.ศ. 2384) ที่กรุงตุริน ประเทศอิตาลี หลังจากที่ได้เป็นพระสงฆ์แล้ว คุณพ่อบอสโกก็ได้เริ่มกิจการตามที่ได้ตั้งใจไว้ คือเริ่มยืมสถานที่บ้าง เช่าบ้าง ซื้อบ้าง และก็รวบรวมเด็กอนาถาที่ยากจนให้เข้ามาอยู่รวมกัน ท่านได้เป็นผู้อบรมสั่งสอนทั้งในด้านศีลธรรมจรรยาและความรู้ทางวิชาการ นอกนั้นยังได้ให้เด็ก ของท่านฝึกงานต่างๆตามที่เขาถนัด เมื่อเด็กเหล่านี้โตขึ้นและรู้จักงานดีแล้ว ท่านก็เป็นผู้จัดหางานให้เขาทำกิจการของคุณพ่อบอสโก ขยายจากกรุงตุริน ไปยังเมืองอื่นๆ อย่างรวดเร็ว ในตอนแรกท่านได้อาศัยความช่วยเหลือของเด็กโตๆ พระสงฆ์และฆราวาสบางคน ต่อมาจึงดำริเห็นว่าเพื่อความมั่นคงถาวร และความแน่นอนในภารกิจนี้จำเป็นอย่างยิ่ง ที่จะต้องมีผู้ช่วยเหลือ เพื่อที่จะช่วยอบรมสั่งสอนและดูแลเด็กๆต่อไป ดังนั้นคุณพ่อบอสโกจึงได้ขออนุมัติจากผู้ใหญ่ ฝ่ายพระศาสนจักร เพื่อจัดตั้งคณะนักบวชขึ้น ซึ่งเรียกว่า "คณะซาเลเซียน" ภารกิจของคณะซาเลเซียนนี้คุณพ่อบอสโก ได้มอบไว้ในความคุ้มครองของนักบุญฟรังซิส เดอ ซาล เพราะนักบุญองค์นี้เป็นผู้ใจบุญสุนทานมีความสุภาพอ่อนหวาน มีอารมณ์ดีและยิ้มแย้มแจ่มใสเสมอ ซึ่งนี่เองเป็นคุณสมบัติที่เหมาะสำหรับการผูกใจเด็ก ให้รู้สึกรักใคร่และเหมาะแก่การชักนำเด็กได้เป็นคนดี จุดประสงค์ประการสำคัญของคณะซาเลเซียน คือการเปิดยุวสถานให้เป็นที่ชุมนุมของเด็กและ เยาวชนเป็นต้น ในวันอาทิตย์เพื่ออบรมให้พวกเขาเหล่านั้นมีศีลธรรมดีงาม ให้รู้จักทำหน้าที่ที่มนุษย์พึงมีต่อพระเป็นเจ้า ต่อประเทศชาติ ต่อบิดา มารดา และต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน คุณพ่อบอสโก ถึงแก่มรณภาพเมื่อวันที่ 31 มกราคม ค.ศ. 1888 (พ.ศ. 2431) ที่กรุงตุริน ประเทศอิตาลี รวมอายุได้ 72 ปีเศษ พระศาสนจักรได้แต่งตั้งให้คุณพ่อบอสโกเป็นนักบุญเมื่อวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1934 (พ.ศ. 2477) และในวันที่ 31 มกราคมของทุกๆปี บรรดาสมาชิก ของคณะซาเลเซียนอีกทั้งเด็กๆ ที่อยู่ในโรงเรียนซาเลเซียน พร้อมกับคริสตศาสนิกชนทั่วโลกจะร่วมกันทำฉลองยอเกียรติคุณของท่าน เพื่อขอให้ท่านได้ทรง โปรดพิทักษ์พวกเขาให้พ้นจากภยันอันตราย ทั้งฝ่ายร่างกายและวิญญาณ
คุณพ่อบอสโก หรือนักบุญยอห์น บอสโก เป็นพระสงฆ์เรืองนามองค์หนึ่งในพระศาสนาจักรคาทอลิก ที่มีผู้รู้จักและเป็นที่เคารพนับถือของมหาชนทั่วโลก เพราะว่าท่านได้ประกอบคุณงามความดีเป็นต้น แก่บรรดาเด็กๆ และเยาวชนจนได้รับสมญานามว่า " บิดาและอาจาร์ยแห่งเยาวชน " ท่านชาตะเมื่อวันที่ 16 สิงหาคม ค.ศ. 1815 (พ.ศ. 2358) ที่ตำบลเบ๊กกี จังหวัดอาสตี ทางภาคเหนือของประเทศอิตาลี ครอบครัวของท่านยากจนมากแต่เป็นครอบครัวที่มีความซื่อสัตย์ สุจริต มีศีลธรรม เคารพนับถือและเลื่อมใสในศาสนาของตนอย่างเคร่งครัด เมื่ออายุเพีงสองขวบก็ต้องกำพร้าบิดา แต่ก็ยังมีคุณแม่มาร์คาริตา คอยดูแลเอาใจใส่อบรมสั่งสอนฝึกฝนให้เป็นเด็กที่อดทน เข้มแข็ง เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ รักความจริง ยึดมั่นความยุติธรรมทั้งให้ความเอ็นดูสงสารแก่คนยากจนด้วย เมื่อมีอายุได้9ขวบ ท่านได้ตั้งใจว่าต้องพยายามก้าวหน้าในความรู้และการศึกษา อีกทั้งต้องการบวชเป็นพระสงฆ์ เพื่อที่จะสามารถเอาใจใส่ช่วยเหลือเด็กๆและเยาวชนที่กำพร้าพ่อแม่ หรือถูกทอดทิ้งขาดการอบรมความตั้งใจดังกล่าวเป็นความจริง ท่านได้ฟันฝ่าอุปสรรค ต่างๆมากมายเพื่อศึกษาหาความรู้หลายแขนงจนในที่สุด ก็ประสบความสำเร็จโดยได้เรียนจนถึงบวชเป็นพระสงฆ์ เมื่อวันที่ 5 มิถุนายน ค.ศ. 1841 (พ.ศ. 2384) ที่กรุงตุริน ประเทศอิตาลี หลังจากที่ได้เป็นพระสงฆ์แล้ว คุณพ่อบอสโกก็ได้เริ่มกิจการตามที่ได้ตั้งใจไว้ คือเริ่มยืมสถานที่บ้าง เช่าบ้าง ซื้อบ้าง และก็รวบรวมเด็กอนาถาที่ยากจนให้เข้ามาอยู่รวมกัน ท่านได้เป็นผู้อบรมสั่งสอนทั้งในด้านศีลธรรมจรรยาและความรู้ทางวิชาการ นอกนั้นยังได้ให้เด็ก ของท่านฝึกงานต่างๆตามที่เขาถนัด เมื่อเด็กเหล่านี้โตขึ้นและรู้จักงานดีแล้ว ท่านก็เป็นผู้จัดหางานให้เขาทำกิจการของคุณพ่อบอสโก ขยายจากกรุงตุริน ไปยังเมืองอื่นๆ อย่างรวดเร็ว ในตอนแรกท่านได้อาศัยความช่วยเหลือของเด็กโตๆ พระสงฆ์และฆราวาสบางคน ต่อมาจึงดำริเห็นว่าเพื่อความมั่นคงถาวร และความแน่นอนในภารกิจนี้จำเป็นอย่างยิ่ง ที่จะต้องมีผู้ช่วยเหลือ เพื่อที่จะช่วยอบรมสั่งสอนและดูแลเด็กๆต่อไป ดังนั้นคุณพ่อบอสโกจึงได้ขออนุมัติจากผู้ใหญ่ ฝ่ายพระศาสนจักร เพื่อจัดตั้งคณะนักบวชขึ้น ซึ่งเรียกว่า "คณะซาเลเซียน" ภารกิจของคณะซาเลเซียนนี้คุณพ่อบอสโก ได้มอบไว้ในความคุ้มครองของนักบุญฟรังซิส เดอ ซาล เพราะนักบุญองค์นี้เป็นผู้ใจบุญสุนทานมีความสุภาพอ่อนหวาน มีอารมณ์ดีและยิ้มแย้มแจ่มใสเสมอ ซึ่งนี่เองเป็นคุณสมบัติที่เหมาะสำหรับการผูกใจเด็ก ให้รู้สึกรักใคร่และเหมาะแก่การชักนำเด็กได้เป็นคนดี จุดประสงค์ประการสำคัญของคณะซาเลเซียน คือการเปิดยุวสถานให้เป็นที่ชุมนุมของเด็กและ เยาวชนเป็นต้น ในวันอาทิตย์เพื่ออบรมให้พวกเขาเหล่านั้นมีศีลธรรมดีงาม ให้รู้จักทำหน้าที่ที่มนุษย์พึงมีต่อพระเป็นเจ้า ต่อประเทศชาติ ต่อบิดา มารดา และต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน คุณพ่อบอสโก ถึงแก่มรณภาพเมื่อวันที่ 31 มกราคม ค.ศ. 1888 (พ.ศ. 2431) ที่กรุงตุริน ประเทศอิตาลี รวมอายุได้ 72 ปีเศษ พระศาสนจักรได้แต่งตั้งให้คุณพ่อบอสโกเป็นนักบุญเมื่อวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1934 (พ.ศ. 2477) และในวันที่ 31 มกราคมของทุกๆปี บรรดาสมาชิก ของคณะซาเลเซียนอีกทั้งเด็กๆ ที่อยู่ในโรงเรียนซาเลเซียน พร้อมกับคริสตศาสนิกชนทั่วโลกจะร่วมกันทำฉลองยอเกียรติคุณของท่าน เพื่อขอให้ท่านได้ทรง โปรดพิทักษ์พวกเขาให้พ้นจากภยันอันตราย ทั้งฝ่ายร่างกายและวิญญาณ
คุณพ่อบอสโก หรือนักบุญยอห์น บอสโก เป็นพระสงฆ์เรืองนามองค์หนึ่งในพระศาสนาจักรคาทอลิก ที่มีผู้รู้จักและเป็นที่เคารพนับถือของมหาชนทั่วโลก เพราะว่าท่านได้ประกอบคุณงามความดีเป็นต้น แก่บรรดาเด็กๆ และเยาวชนจนได้รับสมญานามว่า " บิดาและอาจาร์ยแห่งเยาวชน " ท่านชาตะเมื่อวันที่ 16 สิงหาคม ค.ศ. 1815 (พ.ศ. 2358) ที่ตำบลเบ๊กกี จังหวัดอาสตี ทางภาคเหนือของประเทศอิตาลี ครอบครัวของท่านยากจนมากแต่เป็นครอบครัวที่มีความซื่อสัตย์ สุจริต มีศีลธรรม เคารพนับถือและเลื่อมใสในศาสนาของตนอย่างเคร่งครัด เมื่ออายุเพีงสองขวบก็ต้องกำพร้าบิดา แต่ก็ยังมีคุณแม่มาร์คาริตา คอยดูแลเอาใจใส่อบรมสั่งสอนฝึกฝนให้เป็นเด็กที่อดทน เข้มแข็ง เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ รักความจริง ยึดมั่นความยุติธรรมทั้งให้ความเอ็นดูสงสารแก่คนยากจนด้วย เมื่อมีอายุได้9ขวบ ท่านได้ตั้งใจว่าต้องพยายามก้าวหน้าในความรู้และการศึกษา อีกทั้งต้องการบวชเป็นพระสงฆ์ เพื่อที่จะสามารถเอาใจใส่ช่วยเหลือเด็กๆและเยาวชนที่กำพร้าพ่อแม่ หรือถูกทอดทิ้งขาดการอบรมความตั้งใจดังกล่าวเป็นความจริง ท่านได้ฟันฝ่าอุปสรรค ต่างๆมากมายเพื่อศึกษาหาความรู้หลายแขนงจนในที่สุด ก็ประสบความสำเร็จโดยได้เรียนจนถึงบวชเป็นพระสงฆ์ เมื่อวันที่ 5 มิถุนายน ค.ศ. 1841 (พ.ศ. 2384) ที่กรุงตุริน ประเทศอิตาลี หลังจากที่ได้เป็นพระสงฆ์แล้ว คุณพ่อบอสโกก็ได้เริ่มกิจการตามที่ได้ตั้งใจไว้ คือเริ่มยืมสถานที่บ้าง เช่าบ้าง ซื้อบ้าง และก็รวบรวมเด็กอนาถาที่ยากจนให้เข้ามาอยู่รวมกัน ท่านได้เป็นผู้อบรมสั่งสอนทั้งในด้านศีลธรรมจรรยาและความรู้ทางวิชาการ นอกนั้นยังได้ให้เด็ก ของท่านฝึกงานต่างๆตามที่เขาถนัด เมื่อเด็กเหล่านี้โตขึ้นและรู้จักงานดีแล้ว ท่านก็เป็นผู้จัดหางานให้เขาทำกิจการของคุณพ่อบอสโก ขยายจากกรุงตุริน ไปยังเมืองอื่นๆ อย่างรวดเร็ว ในตอนแรกท่านได้อาศัยความช่วยเหลือของเด็กโตๆ พระสงฆ์และฆราวาสบางคน ต่อมาจึงดำริเห็นว่าเพื่อความมั่นคงถาวร และความแน่นอนในภารกิจนี้จำเป็นอย่างยิ่ง ที่จะต้องมีผู้ช่วยเหลือ เพื่อที่จะช่วยอบรมสั่งสอนและดูแลเด็กๆต่อไป ดังนั้นคุณพ่อบอสโกจึงได้ขออนุมัติจากผู้ใหญ่ ฝ่ายพระศาสนจักร เพื่อจัดตั้งคณะนักบวชขึ้น ซึ่งเรียกว่า "คณะซาเลเซียน" ภารกิจของคณะซาเลเซียนนี้คุณพ่อบอสโก ได้มอบไว้ในความคุ้มครองของนักบุญฟรังซิส เดอ ซาล เพราะนักบุญองค์นี้เป็นผู้ใจบุญสุนทานมีความสุภาพอ่อนหวาน มีอารมณ์ดีและยิ้มแย้มแจ่มใสเสมอ ซึ่งนี่เองเป็นคุณสมบัติที่เหมาะสำหรับการผูกใจเด็ก ให้รู้สึกรักใคร่และเหมาะแก่การชักนำเด็กได้เป็นคนดี จุดประสงค์ประการสำคัญของคณะซาเลเซียน คือการเปิดยุวสถานให้เป็นที่ชุมนุมของเด็กและ เยาวชนเป็นต้น ในวันอาทิตย์เพื่ออบรมให้พวกเขาเหล่านั้นมีศีลธรรมดีงาม ให้รู้จักทำหน้าที่ที่มนุษย์พึงมีต่อพระเป็นเจ้า ต่อประเทศชาติ ต่อบิดา มารดา และต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน คุณพ่อบอสโก ถึงแก่มรณภาพเมื่อวันที่ 31 มกราคม ค.ศ. 1888 (พ.ศ. 2431) ที่กรุงตุริน ประเทศอิตาลี รวมอายุได้ 72 ปีเศษ พระศาสนจักรได้แต่งตั้งให้คุณพ่อบอสโกเป็นนักบุญเมื่อวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1934 (พ.ศ. 2477) และในวันที่ 31 มกราคมของทุกๆปี บรรดาสมาชิก ของคณะซาเลเซียนอีกทั้งเด็กๆ ที่อยู่ในโรงเรียนซาเลเซียน พร้อมกับคริสตศาสนิกชนทั่วโลกจะร่วมกันทำฉลองยอเกียรติคุณของท่าน เพื่อขอให้ท่านได้ทรง โปรดพิทักษ์พวกเขาให้พ้นจากภยันอันตราย ทั้งฝ่ายร่างกายและวิญญาณ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น